KİTAPLARIMIZ Sayfa 2

Allâh, sadece Allâhu Teâlâ’ya has bir isimdir. O’ndan başka hiçbir varlık için kul-lanılamaz-kullanılmamıştır. Allâh, her şeyin sahibi, yaratıcısı, idare edicisi, rızık vericisi, efendisi ve hükmedicisi olma özelliğine sahip, özellikleri sebebiyle en çok sevilmesi gereken zât demektir. Allâhu Teâlâ’nın asıl ismi Allâh’tır. Diğer isimler ise, O’nun sıfatları, vasıfları, yaptıkları ve özellikleridir.
Allâhu Teâlâ, mukaddestir-kutsaldır. Bundan dolayı O’nun ismini “Allâhu Teâlâ, Allâh celle celâluhû, Yüce Allâh, Hz. Allâh, Allâh Sübhânehû” şeklinde edeb-saygı ifade eden ifadelerle birlikte söylemek gerekir. Arkadaşımızdan bahsediyormuş gibi O’nun hakkında lakayt konuşmaktan kaçınılmalıdır.

Ey Allâhım! Yaratıcım, sahibim, ilahım, rabbim, rızık verenim, koruyucum, yardımıma ilk koşanım, efendim, yol gösterenim, dünya imtihanının kural koyucusu ve hakkımda karar verecek olan olduğuna iman ettim! İmanımı kabul buyur! Verdiğin tüm nimetler için sana hamd ederim! Beni yaratılma gayesi olan kulluğa uygun şekilde yaşayan ve dünya imtihanını başarıp tekrar cennete girme hakkı kazanan kullarından eyle!

Ey Hâlık olan Allâhım! İcraatlarına, mahluklarda kullanılan sanatlara ve Kur’ân ile bildirdiklerine baka-rak, atom dahil hiçbir şeyin kendi kendine ya da tesadüfen olmasının mümkün olmadığına, her şeyin senin tarafından yaratıldığına, bizi yaratanın da sen olduğuna iman ettim! İmanımı kabul buyur!

Tevrat ve İncil’den sonra Kur’ân’ın gönderilmiş olması, Tevrat ve İncil’in aslının insanlar tarafından tahrif edilmesi sebebiyledir. Yeni anayasa gelince eskisinin hükmü ortada kalktığı için, Kur’ân geldikten sonra da eski kitapların hükmü kaldırılmıştır. Allâh’ın son anayasası olan Kur’ân’ın gelmiş olmasına rağ-men eski kitaplara tabi olan kimsenin durumu, eski anayasaya göre hareket ederek mahkemeye hazır-lanan kişinin durumu gibidir. Eski anayasaya göre hareket etmesi mahkemede ona bir fayda sağlama-yacaktır. Hatta ısrar etmesini mahkeme başkanı töhmet olarak kabul edecektir. Zira bu hareket, yenisini beğenmediği ve yenisini gönderene güvenmediği manasına gelmektedir.

23 sene gibi kısa bir sürede Kur’ân ve onun uygulayıcısı olan Peygamber Efendimiz sallallâhu aleyhi ve
sellem, kız çocuklarını diri diri toprağa gömmeyi makbul bir adet kabul eden bir toplumu karıncaya bile
basmamak için gayret eden bir toplum haline getirmiştir.
Biz de bu mealde, Allâhu Teâlâ’nın insanlığı yetiştirmede kullandığı eğitim metodunu ve davranış sıralamasını
göstermeye çalıştık. Bundan dolayı da meali, iniş sırasına göre hazırladık.

Verimli bir namaz kılabilmek için öncelikle namaza bakış açımızı düzeltmeliyiz. Çünkü doğru bakış açıları ile kılınmayan namaz adetten ileri gitmez. Muhakeme etmeye yönlendirmez. Dolayısı ile insanı düzeltmez. Oysa namaz, insanı düzeltmesi gereken bir ibadettir. Namaz, “Allâhu Teâlâ’yı seviyorum” iddiasının ispatıdır. Yoktan yaratıp bize hayat ve imtihan hakkı vermesi ve lutfettiği tüm nimetler sebebiyle en çok sevilmesi gereken Allâhu Teâlâ’dır. Bundan dolayı her bir varlık onu sevmelidir. Sevgi, ispat gerektiren bir iddiadır. Bundan
dolayı Allâhu Teâlâ’yı sevdiğini söyleyen kişi, Allâhu Teâlâ’nın namaz emrini yerine getirerek iddiasını ispat etmelidir. Çünkü seven, sevdiğinin isteklerini yerine getirir.

Kur’ân, bu hakkı elde edebilmek için nelere dikkat edeceğimizi ve imtihanın kurallarını öğreten son kitaptır. Bundan dolayı mü’min ya da kâfir herkes Kur’ân’ı okumalıdır. İmtihanın kurallarını öğrenmelidir. Reddedecekse de bilerek reddetmelidir.Kur’ân, birçok yönden mucize bir kitaptır. Kelimeleri yönünden de mucizedir. Bazen Kur’ân’da ifade edilen bir kelime bir kitap yazacak kadar çok konuya işaret etmektedir. Bundan dolayı Allâh u Teâlâ “O Mü’minler ki Kur’ân’ın âyetleri üzerinde tefekkür ederler!” buyurarak insanların âyetler üzerinde tefekkür etmesini emretmiştir.